به هر کجا که بنگریم از در و دشت، کوه ها، درختان، اماکن و .. همگی دارای ویژگی هایی هستند که با یک اسم مشخص، از دیگر اشیا، ابنیه، انسان و حتی جانوران متمایز می شوند. بسیاری از دست ساخته های بشری در دلِ تاریخ ، نشان از بزرگی و عظمت سازنده ای دارد که هنوز ما را انگشت به دهان می گذارد. هر انسانی از بدو تولد با نشانه ای شناخته می شود که سازمانی به نام ثبت احوال وظیفه ای در سندیت بخشیدن به هویت ما برعهده دارد و از این رو ضرورت صدور شناسنامه را ایجاب می کند. چه بسا که همگی البته گذرشان به این اداره افتاده و بسیاری از مفاخر گرانقدرمان با عناوین متفاوت نه تنها برای کشورمان که فخر جهانیانند.

... ولی هستند در قصه قطور تاریخ معاصرمان کسانی که باعث مباهات ما شدند برای عزت ما، برای آزادگی ما، برای نام آور شدن نام آوران ما و برای هویت بخشیدن به ما. از جان و حتی نام خود گذشتند تا کشورمان پرآوازه گردد.

گمنامان نامداری که پس از دهه ها آرام به میهن بازگشتند و امروز دو تن از آن نامداران در مدرسه شهید کدیور فومن، بر روی دستان نسل امروز با        « قهقهه مستانه » شان « عِندَ رَبِّهِم یُرزَقون » را فریاد کردند.

 

اداره اطلاع رسانی و روابط عمومی آموزش و پرورش استان گیلان

منبع