به گزارش اداره اطلاع‌رسانی و روابط‌عمومی آموزش و پرورش استان سمنان، ملیحه ارسطو دبیر عربی پایه هفتم دبیرستان شاهد شهرستان سمنان در تجربه‌نگاشت خود به بیان خاطره‌ای از کلاس عربی پر از شوق و خلاقیت پرداخت و گفت: تدریس برای من تنها انتقال مفاهیم درسی نیست؛ بلکه سفری عاشقانه به دنیای زبان عربی است و برای همین روش‌های خلاقانه و مؤثری را در کلاس‌هایم به‌کار می‌گیرم تا نشان دهم چگونه می‌توان آموزش را با شور، معنویت و مشارکت فعال دانش‌آموزان ترکیب کرد.

ارسطو اظهار داشت: ویژگی‌های کلاس من، مکالمه‌محور و مشارکتی در قالب تمرین‌های دونفره، سؤالات شفاهی، بازی‌های گروهی با محوریت مکالمه واقعی است و یک‌‌روز که مثل همیشه با تلاوت آیه‌ای از قرآن، کلاس را شروع کردم «وَإِذَا جَاءَكَ‌الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ...»، هنوز آیه تمام نشده بود، دیدم چهره‌های معصوم دانش‌آموزان نورانی شد و یکی‌یکی از جا بلند شدند و با لهجه‌ای شیرین گفتند: «السلام علیکِ یا معلمتنا، أَهلاً وسَهلاً!».

صدای‌شان آن‌قدر دل‌نشین بود که گویی فرشته‌ها وارد کلاس شده‌اند پس با لبخند پاسخ دادم: «وعلیکم‌السلام، كيف حالكم‌اليوم؟» و این شروع ماجرای ما بود.

در این کلاس کوچک، مکالمه جان دارد، دانش‌آموزان با هم تمرین می‌کنند، از یک‌دیگر سؤال می‌پرسند، می‌خندند و رقابت می‌کنند. گاهی اوقات روی تخته با هم جمله می‌سازیم و گاهی با انیمیشن یا انگشت‌نگاری، قواعد را یاد می‌گیرند و همه‌چیز در خدمت یادگیری است؛ اما با طعم شیرین بازی و مشارکت.

یکی از شیرین‌ترین بخش‌های کلاسم این است که بعد از یادگیری مکالمات عربی، دانش‌آموزان، کلمات را به زبان محلی خودشان ترجمه می‌کنند مثلاً یکی به لهجه گرم سمنانی، یکی به زبان شمالی و دیگری به زبان سرخه‌ای یا گویش خاصِ مهدیشهری و تمام این لحظه‌ها پر از لبخند و حس افتخار است؛ چراکه هم زبان عربی را تمرین می‌کنند و هم ریشه‌های زبانی‌شان را زنده نگه می‌دارند و گاهی هم تدریس را به خودشان می‌سپارم و با گروه‌هایی روبه‌رو می‌شوم که با اعتماد به نفس، داوطلب می‌شوند تا با تهیه پاورپوینت یا استفاده از وسایل ساده‌ یادگیری که خودشان ساخته‌اند به دوستان‌شان آموزش می‌دهند و تماشای این‌صحنه‌ها برایم شیرین‌تر از هر مؤفقیتی است.

در پایان هر جلسه وقتی می‌بینم که جملاتی خارج از کتاب را به زبان عربی می‌سازند، ترجمه می‌کنند و با هم گفت‌وگو دارند، قلبم لبریز از شکر می‌شود و به خود می‌گویم که این‌جا فقط کلاس عربی نیست؛ اینجا جایی است که عشق، آموزش و معنویت درهم تنیده شده‌اند و این همان رسالتی است که خداوند بر دوشم گذاشته است و بی‌تردید آموزشی که از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند.