
دبستان حضرت خدیجه (س) بابل به عنوان مدرسه پیشتاز در این رویداد برگزیده شد.
در همین خصوص مصاحبه ای با خانم هدایت زاده و دونفر از همکاران ایشان انجام دادیم که مشروح این گفتگو را می خوانید؛
سئوال:خانم هدایت زاده باسلام و تبریک موفقیت شما و همکاران تان در این رویداد بفرمایید ؛ دلیل اینکه مدرسه شما به عنوان پیشتاز در رویداد الفبا انتخاب شده چه بود؟
خانم هدایتزاده: «مدرسه ما در منطقه آسیب پذیری از شهر قرار دارد و دوست داشتیم دانش آموزان این مدرسه را توانا بار بیاوریم و سعی کردیم طبق یک سری برنامههای مدون که اجرا شد، مدرسه را به عنوان یک آغوش امن برای دانش آموزان تبدیل کنیم تا آنها با احساس امنیت و تعلق خاطر بتوانند لذت یادگیری را تجربه کنند.»
سئوال: بفرمایید که چه کاری انجام دادید و چه شد که به این فکر به ذهن شما رسید و چند نفر بودید که این کار را انجام دادید؟(لطفاً مفصل تر توضیح دهید)
خان هدایتزاده: «وقتی مدرسهای به عنوان مدرسه پیشتاز در کشور شناخته میشود قطعاً نیروهای زیادی کمک کردند، انجمن مدرسه، دانش آموزانی که در فعالیتها مشارکت فعال داشتند ،کارکنان مدرسه ،معلمان ،کادر و اداره آموزش و پرورش شهرستان و اداره کل و سایر ارگانها با ما در پیشتازی این رویداد همکاری داشتند.
در مورد فعالیتها باید بگویم فعالیتهای ما به چند بخش تقسیم شد، از آنجایی که دیدیم مدرسه در منطقه آسیب پذیر است با خود گفتیم باید دانش آموزان ما اول از همه مهارتهای زندگی را یا خوب یاد بگیرند و برای اینکار برنامههای مختلف داشتیم (که همکارم خانم حسینی چون خودشان روانشناس هستند و مدیریت برنامههای "حالم چطوری؟" در اختیار ایشان بود ،ترجیح میدهم خودشان صحبت کنند.) یک سری برنامههایی داشتیم در قالب فعالیتهای آموزشی اسم این فعالیتها را گذاشتیم "یک لقمه تدریس با طعم هلو" حالا چرا این عنوان انتخاب شد؟ چون دوست داشتیم دانش آموزان از یادگیری لذت ببرند و درسها را خوب یاد بگیرند.
۲۲ فعالیت شاخص در این رویداد داشتیم که سعی میکنم مختصر و مفید توضیح دهم تلاش کردیم تدریسها را از شکل سنتی به روشهای تدریس نوین تغیی دهیم.
به عنوان مثال به همکاران گفتیم به جای اینکه از تخته استفاده کنیم محیط یادگیری را تغییر دهیم و طبیعت را به مدرسه بیاوریم باغچهای داشتیم که از آن به عنوان فضای سبز مدرسه استفاده میشد باغچه رابرای فعالیت دانش آموزان آماده کردیم .
دانش آموزا از پایه اول تا ششم کار کاشت، داشت و برداشت را در قطعه بندیهایی که مخصوص کلاسشان بود انجام میدادند و درس علوم را عملی یاد میگرفتند.»
«مورد دیگر ؛ افتتاح اتاق بازی و یادگیری بود به این صورت که میخواستیم معلم محیط کلاس را در بعضی از درسها تغییر دهد و وارد یک محیط جدید شود، محیطی که در آن قفسه هایی پر از اسباب بازیهای مختلف از اسباب بازیهای رومیزی گرفته تا فکری و کارتهایی که با دروس تلفیق میشد.
معلم ما از روش تدریس ساخت گرایی را در این اتاق استفاده میکند و به مرور زمان باعث میشود که اختلالات یادگیری در دانش آموزان کمتر شود چون زمانی که هوشهای چندگانه با استفاده از بازیهای مختلف تقویت می شود، باعث کاهش اختلالات یادگیری میشود.»
خانم حسینی یکی از معلمان مدرسه حضرت خدیجه (س) و از شرکت کنندگان «رویداد ملی الف تا»در ادامه این گفتگو اظهار داشت:«قالب برنامههایمان با رویکرد مهارت آموزی بود تا دانش آموزان را توانمند بار بیاوریم.
یکی از مهمترین برنامههایی که ما اجرا کردیم طرح "آغوش امن" بود، مراحل مختلف داشت با توجه به اینکه در منطقه آسیب پذیر هستیم یکی از کارهای مهمی که انجام دادیم اختصاص یک مشاور به هر کلاس است.
ما در یک مرحله با همکاری اداره آموزش و پرورش شهرستان در قالب(نذر روانشناسی) یک عدهای از همکاران مشاور را با خود همراه کردیم تا سلسله برنامهها را برای دانش آموزان داشته باشند.
برای پایه اول دوم و سوم بیشتر در قالب بازیهای مهارت محور بود که در قالب این بازیها دانشآموزان توانمندی روانشناسی مانند کنترل خشم دوستیابی آیین نه گفتن ارتباط گیری شناخت احساسات و مواردی از این قبیل را در قالب بازی یاد می گرفتند.
این ارتباط گیری به دلیل تعداد زیاد مشاورها با توجه به اینکه جامعه آماری که با دانشآموزان در ارتباط بودند ،کم شد و بیشتر توانست تاثیرگذار باشد.
برای دانش آموزان پایه چهارم ،پنجم و ششم بیشتر در قالب بحثهای آزاد توانستیم با آنها نزدیک شویم و البته این طرح قسمتهای مختلف داشت.»
خانم محمدی هم در پاسخ به سوال در پاسخ به سوال گفت: « من و خانم هدایتزاده سالها معلم ورزش بودیم ، هفت سال پیش خانم هدایتزاده گفت:« روزی که در جشنواره تدریس در استان برتر شدیم و به کشوری راع یافتیم ، یک مدرسه بازی محور ایجاد میکنیم.»
محمدی در ادامه گفت:« ساحت شش گانه سند تحول بنیادین آموزش و پرورش کاملاً در مدرسه ما اجرا میشود و یکی از این ساحتها، ساحت زیستی بدنی است، یعنی توانایی جسمی و حرکتی دانش آموزان در قالبهای مختلف احیا شود، یکی از کارهایی که انجام دادیم "طرح شنبههای بازیافتی" بود از آنجایی که شهر ما در بازیافت پسماند زباله با مشکلات زیادی مواجه است، تصمیم گرفتیم در مدرسه این طرح را اجرا کنیم ،"خانم حسینی" به عنوان مدرس وارد کلاس های پایههای ششم شدند به دانش آموزان آموزش دادند که بازیافت چیست؟و در مورد اهمیت بازیافت صحبت کردند.
بعد از اینکه دانش آموزان آموزش دیدند، از بین همان دانش آموزان پایه ششم، سفیران بازیافت انتخاب شدند و این سفیران مطالعه کردند اطلاعات زیادی جمع آوری کرده و بروشور تهیه و به دانش آموزان نیز داده شد و بعد از این سطلهای زبالهای که با کمک دانش آموزان ساخته شد زبالههای تر و خشک را جدا کردند.
این طرح را به خانوادهها و محله توسعه دادیم و خواستیم وخانوادهها در طول هفته، زبالههای تر و خشک را جداسازی کنند و زبالههای خشک را شنبه هر هفته به مدرسه تحویل دهند.
طرح بوم که با توجه به سند بنیاد تحول بنیادین آمده است به این طرح ربط داده می شود و طرح بوم پیوند بین مدرسه و محله و خانواده است و پیوند محکمی است.
خوشبختانه خانواده دانش آموزان از طرح شنبههای بازیافتی استقبال کردند و دو نفر از اعضای انجمن هر هفته شنبهها ساعت ۷ تا ۷:۴۵ دقیقه با حضور در مدرسه زبالههای خشک را تحویل میگرفت میگرفتند.»
_خانم حسینی به همراه دو فرزندش برای مصاحبه شرکت کرد _
سوال :خانم حسینی ترکیب مادر بودن و معلم بودن چگونه است و چگونه از پس هر دو برمیآیید؟
خانم حسینی:« یک نکتهای که مهم است این است که فرزند پروری تک نفره نیست و با کمک همسرم توانستند در این رویداد بینالمللی شرکت کنم نقش خانواده و همسرم مهم است از طرفی هم مادرانگی و معلمی تضادی با هم ندارند و در واقع در یک راستا هستند.
در جریان این رویداد بینالمللی یک نکته توجه مرا به خودش جلب کرد و آن اینکه تمام خانمهایی که آنجا بودند با حس مادرانگی خود حضور داشتند و البته یک مسئله حائز اهمیت بود و آن اینکه گروه سرودی در برنامه اختتامیه آمده بودند و سرود اجرا کردندو با اجرای این سرود اشک در چشمان همه خانمها جاری شد و این یک احساس مادرانگی یکسان بود.»
«در مورد طرح مدرسه ،یکی از نقشهای مهمی که در نظر گرفتیم نقش مشاور بود که اضافه کردیم به کار و نقش دیگر همراهی مادران و دانش آموزان در طرح و برنامهها بود، حتی در تابستان هم برای دانش آموزان پایه اول از اواسط تابستان برنامه گذاشتیم و با برنامهریزی انجام شده تصمیم گرفتیم تا دانش آموزان پایه اول به همراه مادران خود در قالب کارگاه مادر و کودک در اتاق بازی با معلم مربوطه بازی کنند.
هدف ما این بود که دانش آموزان پایه اولی به مدرسه اعتماد کنند، احساس تعلق پیدا کنند و این اضطراب در آنها دیده نشود و در طول تابستان طی چند مرحله این طرح تکرار شد تا دانش آموزان پایه اول برای اول مهر آمادگی لازم برای ورود مدرسه را داشته باشند.»
هدایتی هم در تکمیل صحبتهای خانم حسینی گفت:« با ارائه این طرح اضطراب و جدایی بین مادر و دانش آموز پایه اول گرفته میشود و سپس با شروع بازگشایی مدارس قوانین مدرسه نیز شروع میشود.»
خانم حسینی هم در پایان گفت: «هم افزایی در رویداد الف تا صورت گرفت و برای معلمان جذاب بود و امیدوارم که این شرایط در شهرستانها و استانها فراهم شود. انشاالله»
منبع